Προηγήθηκε η καταβαράθρωση των
μισθών των εκπαιδευτικών και η μείωσή τους μέχρι και 40%, με αποτέλεσμα η
αμοιβή ενός νεοδιόριστου σήμερα να κυμαίνεται περί τα 640€, ενός εκπαιδευτικού
με δεκαετή προϋπηρεσία και μεταπτυχιακές σπουδές περί τα 900 και κάτι ευρώ και
ενός εκπαιδευτικού με εικοσαετή προϋπηρεσία περίπου στα 1000€.
Ακολούθησε ο «τρομονόμος»
4093/2012 ο οποίος παραβιάζοντας το συνταγματικά κατοχυρωμένο τεκμήριο της
αθωότητας, μπορεί υπό την ασαφή κατηγορία της «αναξιοπρεπούς συμπεριφοράς» να
θέτει σε αυτοδίκαιη αργία οιονδήποτε δημόσιο υπάλληλο παραπέμπεται σε πειθαρχικό
συμβούλιο, ανεξαρτήτως του λόγου παραπομπής και της υπαιτιότητας του ή μη
(ακόμη και αν η παραπομπή αφορά προσωπική-ιδιωτική αντιδικία και η υπόθεση του δεν
έχει καν εκδικαστεί σε πρώτο βαθμό).
Στη συνέχεια ήλθε το Σχέδιο Π.Δ.
για την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού, χωρίς προηγουμένως να υπάρχει σχέδιο
αξιολόγησης των αναλυτικών προγραμμάτων, των συνθηκών διδασκαλίας και των
ελλείψεων των σχολικών μονάδων (εποπτικά μέσα, πετρέλαιο, μέχρι και βασικά
αναλώσιμα), των εκπαιδευτικών δομών, της ανύπαρκτης υπηρεσιακής επιμόρφωσης, απλώς
και μόνο για να επιτευχθεί διαμέσου της συνδέσεως της αξιολόγησης με το
μισθολόγιο των εκπαιδευτικών η εξοικονόμηση κρατικών δαπανών.
Έχοντας περάσει στην κοινωνία την
λογική της στοχοποίησης των εκπαιδευτικών για όλα τα δεινά της εκπαίδευσης (όπως
και κάθε άλλου εργαζόμενου που διεκδικεί την ίδια τη ζωή του), συνεχίζουν
ακάθεκτοι την επίθεση εναντίον μας, προωθώντας αύξηση του διδακτικού ωραρίου
(στο υπό ψήφιση πολυνομοσχέδιο) με ταυτόχρονη εφαρμογή υποχρεωτικών μεταθέσεων
(υπό μορφή Σχεδίου Π.Δ.). Αυτό σημαίνει δημιουργία πλήθους υπεραρίθμων
συναδέλφων και αναγκαστικές μεταθέσεις ανθρώπων που έχουν διοριστεί ή έχουν ήδη
κατά το παρελθόν μετατεθεί στον τόπο όπου εργάζονται και έχουν δομήσει τη ζωή
τους. Μεταθέσεις μακριά από τις οικογένειές τους, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η
εργασία του/της συζύγου, η διάλυση των οικογενειών, τα οικονομικά προβλήματα,
οι οικογενειακοί προγραμματισμοί. Οι εκπαιδευτικοί και οι οικογένειές τους
μετατρέπονται σε αριθμούς μίας πρωτοφανούς κοινωνικής αναλγησίας, με τις απολύσεις
να επικρέμονται ως Δαμόκλειος Σπάθη πάνω από τα κεφάλια όσων αρνηθούν τις
ορέξεις τους.
Οργή; Θλίψη; Ντροπή; Ποιες είναι
οι σωστές λέξεις για να περιγραφούν τα συναισθήματα;
Σήμερα το πιστόλι είναι στο δικό
μας κρόταφο, αύριο….ποιοι θα έχουν σειρά;;;
Όταν σπέρνεις ανέμους θερίζεις
θύελλες, όταν σπέρνεις θύελλες τι θερίζεις;;;
Δ.Σ. Ε.Λ.Μ.Ε. Φλώρινας
