Το
έντονο πολεμικό κλίμα, η εισβολή της
Ρωσίας στην Ουκρανία, η συγκέντρωση
πολεμικών δυνάμεων στην Μεσόγειο, οι
χιλιάδες απώλειες ανθρωπίνων ζωών, τα
εκατομμύρια νέοι πρόσφυγες στην Ευρώπη
και αυτή τη φορά διαμορφώνουν ένα
περιβάλλον βαρβαρότητας για τις κοινωνίες
και για τους/τις εργαζόμενους/ες.
Οι
ιμπεριαλιστικές καινούργιες και παλιές
πολιτικές πλήττουν το αγαθό της ειρήνης,
την ίδια τη ζωή δεκάδων χιλιάδων πολιτών,
δυναμιτίζουν την πρόοδο των λαών.
Αγωνιζόμαστε κατά του πολέμου. Καμιά
εμπλοκή της Ελλάδας σε οποιαδήποτε
μορφή πολέμου.
Ως
παιδαγωγοί οφείλουμε να υπερασπιστούμε
τις ανθρωπιστικές ιδέες και τα ιδεώδη
της ειρήνης. Να αναπτύξουμε δράσεις για
την ανάπτυξη της αντιπολεμικής παιδείας
στα σχολεία.
Στη
χώρα μας εφαρμόζονται δέκα και πλέον
έτη σκληρές περιοριστικές πολιτικές,
που έχουν εξουθενώσει σημαντικό κομμάτι
της ελληνικής κοινωνίας. Επιπροσθέτως,
την τελευταία διετία η χώρα πλήττεται
από μία πρωτοφανή υγειονομική κρίση,
την οποία η κυβέρνηση απέτυχε να
διαχειριστεί επιτυχώς. Στον χώρο της
εκπαίδευσης υποχρέωσε τους εκπαιδευτικούς
να εργαστούν σε αντίξοες συνθήκες και
έθεσε σε κίνδυνο την υγεία της εκπαιδευτικής
κοινότητας.
Η
ανεργία και η ακρίβεια δοκιμάζουν με
τον πιο απόλυτο τρόπο την επιβίωση των
οικογενειών. Η κυβέρνηση εξακολουθεί
να εφαρμόζει ένα σκληρό και άκαμπτο
οικονομικό πρόγραμμα, παραγνωρίζοντας
τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι
πολίτες, δυσκολίες που γίνονται ακόμα
μεγαλύτερες εξαιτίας των διεθνών
κερδοσκόπων, οι οποίοι εκμεταλλεύονται
τον πόλεμο στην Ουκρανία, για να
μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους. Οι μεγάλες
αυξήσεις στα καύσιμα, στην ενέργεια και
στα είδη διατροφής ταλανίζουν μεγάλο
μέρος της ελληνικής κοινωνίας και
σίγουρα τη συντριπτική πλειοψηφία των
Ελλήνων εκπαιδευτικών. Οι όποιες
ελαφρύνσεις εξαγγέλθηκαν από την
κυβέρνηση είναι σταγόνα στον ωκεανό
και δεν βελτιώνουν κατ’ ελάχιστον την
καθημερινότητα του μέσου πολίτη. Παρά
τη δυσμενή διεθνή συγκυρία, Δ.Ν.Τ. και
Ευρωπαϊκή Επιτροπή εμμένουν στις
νεοφιλελεύθερες επιλογές τους. Η Έκθεση
Πισσαρίδη επιχειρεί να δώσει στις
δυνάμεις της αγοράς τμήματα της δημόσιας
εκπαίδευσης. Το εφιαλτικό σενάριο της
εμπλοκής των Δήμων στη συνολική διαχείριση
των σχολείων έρχεται όλο και πιο κοντά.
Η
πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας
ακολουθεί συνειδητά μία πολιτική
απαξίωσης του Δημοσίου σχολείου και
του εκπαιδευτικού. Είναι ξεκάθαρο ότι
αδιαφορεί για την προσφορά των
εκπαιδευτικών και στοχεύει στην εκχώρηση
μέρους του εκπαιδευτικού έργου στον
ιδιωτικό τομέα.
Η
ιδιωτική εκπαίδευση προβάλλεται και
υπηρετείται συνεχώς και με θέρμη από
το Υπουργείο Παιδείας. Η εξίσωση των
επαγγελματικών δικαιωμάτων αποφοίτων
ιδιωτικών κολλεγίων και αποφοίτων
δημόσιων πανεπιστημίων είναι το πιο
σκληρό πλήγμα στη δημόσια εκπαίδευση
από τη Μεταπολίτευση έως σήμερα.